- κενώσῃ
- κενώσηι , κένωσιςemptyingfem dat sg (epic)κενόωemptyaor subj mid 2nd sgκενόωemptyaor subj act 3rd sgκενόωemptyfut ind mid 2nd sg
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
κενώσῃ
Look at other dictionaries:
κένωση — η (ΑΜ κένωσις, Α και ποιητ. τ. κενέωσις) [κενώ] 1. το άδειασμα 2. ιατρ. εκκένωση, αφόδευση, αποπάτηση νεοελλ. το σερβίρισμα αρχ. 1. ιατρ. ελάττωση τού αίματος, πενιχρή δίαιτα 2. (για τη σελήνη) η φθίνουσα … Dictionary of Greek
κένωση — η η πράξη του κενώνω, άδειασμα … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
κένωμα — το (ΑΜ κένωμα) [κενώ] 1. η κένωση, το άδειασμα 2. ο κενός χώρος, το κενό διάστημα νεοελλ. το άδειασμα τού μαγειρεμένου φαγητού από τη χύτρα στα πιάτα, το σερβίρισμα αρχ. 1. άδειο αγγείο 2. ιατρ. η κένωση 3. στον πληθ. τα κενώματα αυτά που… … Dictionary of Greek
καθαρτικός — ή, ό (ΑΜ καθαρτικός, ή, όν) [καθαρτής] 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην κάθαρση, αυτός που έχει την ικανότητα να εξαγνίζει, εξαγνιστικός («τὸ μὲν ἐλαίου καὶ γῆς καθαρτικὸν γένος», Πλάτ.) 2. το ουδ. ως ουσ. το καθαρτικό(ν) φάρμακο που… … Dictionary of Greek
καθετήρας — Όργανο το οποίο, με την εισαγωγή του από φυσική ή τεχνητή οδό, επιτρέπει την προσπέλαση των κοιλοτήτων του ανθρώπινου σώματος για παροχέτευση υγρών ή εισαγωγή διαγνωστικών ή θεραπευτικών παραγόντων. Πρόκειται για σωληνοειδή, κούφια, συνήθως… … Dictionary of Greek
υπερινώ — άω, Α ιατρ. 1. προκαλώ βίαιη κένωση με χορήγηση καθαρτικού 2. (συν. παθ.) ὑπερινῶμαι, άομαι υφίσταμαι βίαιη κένωση μετά από χρήση καθαρτικού. [ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπερ * + ἰνάω / ἰνέω «αδειάζω, καθαρίζω»] … Dictionary of Greek
υπερκενώ — όω, Α [κενῶ] 1. (σχετικά με τον εντερικό σωλήνα) καθαρίζω εντελώς με κένωση 2. (κυρίως παθ.) ὑπερκενοῡμαι, όομαι απαλλάσσομαι τελείως από τα περιττώματα με κένωση … Dictionary of Greek
υποκενώ — όω, Α [κενῶ] 1. καθαρίζω με κένωση («τὴν κοιλίην ὑποκενώσαντα χειρουργίῃ χρῆσθαι», Ιπποκρ.) 2. εκβάλλω με κένωση («ὑποκενωθείη ἡ κόπρος», Ιπποκρ.) 3.υποσκάπτω … Dictionary of Greek
ευκοίλιος — α, ο 1. για φάρμακα, αυτός που διευκολύνει την κένωση. 2. για ανθρώπους και ζώα, αυτός που δε δυσκολεύεται στην κένωση … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
άγκλισμα — και άγλισμα, το 1. άντληση, λήψη νερού, κρασιού κ.λπ. με την αγκλιά 2. κένωση, άδειασμα (νερού από πηγάδι, κρασιού από βαρέλι κ.λπ.) 3. γεν. καθαρισμός, καθαριότητα (σπιτιού από τις σκόνες, μάντρας από τις κοπριές κ.λπ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < μτγν. ουσ … Dictionary of Greek
